Zondag 7 augustus

Afgelopen dagen is Esther niet zo fit. Eigenlijk sinds een dag voor haar verjaardag heeft ze regelmatig wat temperatuur verhoging en is ze s'avonds wat huilerig. En aangezien Esther alleen huilt als er wat is zijn we toch extra alert. Vorig weekend dachten we nog gewoon aan het krijgen van tandjes. Deze week was ze weer fit en vrolijk. Maar afgelopen vrijdag had ze opeens 39 graden koorts en sliep ze veel. Regelmatig een zetpil geven hielp wel wat maar dat is ook maar symptoom bestrijding. Gisteravond ademde ze nogal zwaar en hebben we haar maar aan de saturatiemeter aangesloten. Die meet het zuurstofgehalte in het bloed en de hartslag. De onder en bovenwaarde kan je instellen en als ze buiten die waarden komt gaat er een alarm af. Regelmatig ging toen ook het alarm af omdat het zuurstofgehalte een eind onder de 90% kwam.  Dat is niet heel ernstig maar wel aan de lage kant. het bleef wel vrij stabiel rond de 90 hangen.

Vanmorgen dachten we echt dat het apparaat niet goed was. Hoewel Esther er vrij rustig bij lag zat haar hartslag de hele tijd boven de 210 p/m met uitschieters boven de 220. ze voelde klam aan en voelde zich duidelijk niet prettig. Toch maar de arts van het ziekenhuis gebeld en die kwam snel naar ons toe. Ondertussen zakte haar hartslag langzaam aan richting de 140 en de arts heeft haar even gecontroleerd. Het lijkt op een luchtweginfectie die nu nog vrij hoog zit. Er wordt even niets mee gedaan. Op zulke momenten denk je regelmatig; 'Dus dit is het dan, gaat het nu aflopen?' Moeilijk is het dan om je zo machteloos te voelen. Dan komt het erop aan dat je God vertrouwd, dat wat Hij doet het beste is. Loslaten valt niet mee weet je dan.

We houden haar goed in de gaten. We hopen en bidden dat ze weer snel wat sterker zal worden want de operatie komt er binnenkort ook aan. We houden jullie op de hoogte.