Voorbereiding om naar huis te gaan

Vanaf dinsdag stond alles in het teken van het moment om naar huis te gaan. We kregen veel informatie hoe we Esther het beste konden verzorgen en moesten alle handelingen van het verschonen, verzorgen, sondevoeding enz. zelf doen. Ondertussen hadden we al een paar honderd berichtjes de wereld ingestuurd naar meelevende mensen. Ook was er een lijst opgesteld van kookbeurten en schoonmaakhulp voor als we thuis zouden zijn. Het werk van mij ging ondanks dat ik niet op de bouw was gewoon door en met Esther ging het ook naar omstandigheden goed. Allemaal dingen om dankbaar voor te zijn!

Donderdag aan het begin van de middag mochten we eindelijk het ziekenhuis verlaten. Je ben dan blij om weer naar huis te gaan maar ook een beetje onzeker over hoe het gaat. Afscheid nemen van al die verpleegkundigen en artsen en ander personeel is er niet bij want de meeste waren er op dat moment niet. In de tas ging ook een schrift mee waar veel van de zusters die er voor ons waren iets ingeschreven hadden. zo lief allemaal. En dat moet gezegd worden; wat een goede zorg en nog betere persoonlijke aandacht zeg! Dat heb je dan echt nodig! Je voelt dat ze zorg geven vanuit hun hart en hebben ook tijd voor je persoonlijk. (lijkt wel een reclamepraatje, maar het is gewoon zo.) Met het vertrek werd er gelijk ook een controle afspraak gemaakt voor de maandag erop. Ook hadden we al kennis gemaakt met het transmuraal team. verpleegkundigen van het ziekenhuis die je zo vaak als nodig thuis komen bezoeken en je helpen met de verzorging. Je wordt niet aan je lot overgelaten!

Esther dik ingepakt en met de auto naar huis!