Maandag 26 juni 2017

Vaak denk je er pas aan om iets op de blog te zetten als het minder goed gaat. Dat is eigenlijk jammer want er zijn gelukkig veel meer mooie dagen dan moeilijke dagen. Als Esther zich goed voelt dan is ze vrolijk en lacht ze regelmatig. Als ze huilt dan weet je gelijk dat er echt iets mis is, want Esther huilt niet omdat ze uit de box wil of omdat ze aandacht wil. Toch geeft ze ook wel aan als ze aandacht wil, zomaar een lief geluidje en lachen als je dan reageert. Sinds kort draait ze ook op haar buik. Daar zijn we heel blij mee, maar ook is het wel meer opletten omdat ze haar hoofdje niet goed kan optillen. Vorige week nog voor controle in het Sophia geweest. De arts was weer heel verbaasd en verwonderd hoe het het met haar gaat. Ook een andere arts zei: "Esther komt zeker in de boeken..."

Ook al is het leven tussen hoop en vrees soms best moeilijk, toch koesteren we iedere dag dat ze bij ons is. Dat zie ik ook wel als een geschenk van Boven dat we intens kunnen genieten van iedere dag die we krijgen. Het zou ook anders kunnen zijn dat je iedere dag diep gebukt door het leven gaat omdat je zo bang bent dat het mis gaat en dat je daardoor 'vergeet' om te genieten van de vele mooie momenten. Zou heel menselijk zijn.

Helaas werd ze vorige week donderdag ziek. Koorts en erg onrustig. Vrijdag toch maar voor controle naar het ziekenhuis. Het is geen blaasontsteking maar waarschijnlijk een griep. Ze moest een nachtje blijven ter observatie. Zaterdag weer mee naar huis gelukkig. Nog wel steeds hoge koorts en erg onrustig. Afgelopen nacht ging het iets beter en vanmorgen was het maar 37,5 dus we hopen dat ze nu gaat opknappen. Het blijft op deze momenten wel altijd heel spannend.